Эрт урьд цагт нэгэн хаан амьдардаг байжээ. Тэр хаан нэг єдєр ордон руу ордог зам дээр том хад тавиулаад єєрєє цонхоор харан юу болохыг харан суужээ. Єглєєнєєс vд хvртэл тэр замаар хаант улсын хамгийн баян чинээлэг худалдаачид, аянчид, ордныхон гээд олон янзын хvмvvс єнгєрчээ. Тэд бvгд л замд тээглэсэн хадыг тойрон гарч ордонд орцгоожээ. Ихэнх нь хааныг их л єндєр дуугаар шvvмжилж байжээ. Ард олноосоо авсан татвараа замын засварт хэрэглэсэнгvй гэцгээж байлаа.
Эцэст нэг тосгоны тариачин тэр замаар ирж явна. Ордонд жимс хvнсний ногоо авч ирж байжээ. Vvрч ирсэн сагсаа газар буулгаад зам дээр тээглэсэн хадыг тvлхэж эхэллээ. Эцэст нь ихэд ядарч хєлс нь гарсан боловч хvнд хадыг замаас зайлуулж чадав. Тариачин эр сагсаа vvрээд босох гэтэл тvvний замаас зайлуулсан хадны доорх бяцхан нvхэнд ууттай зvйл байхыг харжээ. Онгойлготол дvvрэн алт... Мєн ха
жууд нь хааны бичсэн зурвас байлаа. Зурваст "Хадыг замаас зайлуулсан хvн энэхvv алтыг авна" гэжээ. Тариачин эр болсон явдлаас их зvйл сурчээ. "Саад болгон таны амьдралыг илvv сайжруулах нэгэн боломж юм..."
No comments:
Post a Comment