Cайн байна уу ангийн анд минь. Бүтэн дөрвөн жилийн дараа, их сургуулийн аз жаргалтай мөчүүдийн хамтдаа үдсэн ангийн анд чиний амрыг эрэн мэндчилэхэд таатай байна. Чиний бичсэн хайрын захиаг гэнэтхэн би хүлээн аваад, юу бодохоо мэдэхгүй хэсэг бодолд автан суулаа. Энэ бүхэн надад дэндүү гэнэтийн зүйл байсан гэдгийг би хүлээн зөвшөөрч байна. Чамаас сэтгэлээ уудлан илчилсэн захиа ирнэ гэж зүүдэндээ ч бодож байгаагүй болохоор тэр дор нь яаран хариу бичээгүйг минь уучлана биз дээ. Захиаг чинь аваад бүхэл оройн турш хэдэн удаа уншсанаа би анзаарсангүй ээ.
Энэ бүх хугацаа урсан өнгөрсөн хойно өнөөг хүртэл чи надад сэтгэлтэй байж, тэр бүү хэл одоо ч санан дурсаж суудаг гэсэн мөрийг уншаад би өөрийн эрхгүй тэртээх дөрвөн жилийн өмнөх даруухан боловч хүчтэй дурлалаа эргэн саналаа.“Тиймээ тэр үед би дөнгөж дунд сургууль төгссөн жаахан балчир охин байсан. Ангийн хэсэг хүүхдүүд үлдээд яриа өрнүүлэн суусан тэр үдшийг одоо ч би сайн санадаг. Нэг ч өлөн хир суугаагүй цэмцийсэн хувцастай, нүдэнд дулаахан хүүгийн нүүрэмгий ярианд би автахгүй байж чадаагүй юм. Гэхдээ яагаад ч юм энэ хүү намайг тоож харахгүй байхдаа гэж сэмхэн дотроо гуниглаад авсаныг чи яаж мэдэх билээ. Ахиад хэдхэн хоногийн дараа гэхэд би аль хэдийнэ анхны хайртайгаа учирлаа гэдгээ өөрөө ойлгосон сон. Тиймээ тэр үед чи надтай ярих нь бүү хэл, ойрхон ч суудаггүй хүү байснаа одоо эргэн санаж байгаа байх. Надад дургүйдээ л зугатааж суугаад байдаг гэж би тэр үед таамаглаж, сэтгэл минь зовиуртай байдаг байсан. Гэхдээ хааяа хааяа тулгардаг байсан харцаа би эргэн санах бүртээ хамаг нүүр минь халуу шатах мэт ичингүйрч, мөрөөдөлдөө би аль хэдийнэ чинийх болчихсон нисч явдагсан. Миний өрөөсөн бээлийг энэ олон жилийн турш гээж орхилгүй хадгаллаа гэж үү чи. Зүүд биш байгаа даа гэж бодогдоод байна.
“Нэгэнт чи өөрийн сэтгэлийг дэлгэн бичсэн болохоор би ч бас өөрийн юу бодож санаж явсанаа ний нуугүй хэлэх нь зүйтэй гэж бодлоо. Анхны хайр бүтэлгүйтдэг гэдэгтээ би харин санал нэг байдаг байсан. Чиний тухай олон мөрөөдлөөр би зүрхээ тэтгэн, оюутны хөлгүй далай мэт амьдралыг туулж өнгөрүүлсэн. Чамд өөрийгөө ойлгуулах гэсэн оролдлого бүхэн минь бүтэлгүйтдэг гэж би боддог байлаа. Гэхдээ ор тас мартая гэж бодох бүр хацрыг минь улайтал мөргөлддөг чи бид хоёрын харц намайг өөр хүнд дурлахыг хүлээн зөвшөөрөлгүй, олон жилээр найдлага өвөртлүүлсэн хэвээр байсан юм.
“Намайг хүргэж өгсөн тэр оройн тухай дурсамжаа мартаагүй байгаа гэж үү. Чиний бодлыг тэр үед би тааж мэдсэн ч болоосой. Дуу шуугүйхэн намайг давхарт минь гаргаж өгчихөөд, дараа нь шатаар зугатах мэт гүйж одсон чамд би гомдох ч мэт санагдаж байсан. Учир нь намайг хүргэж өгье гэж хэлсэнээс хойш дуу чимээгүй болсон чамайг хараад, шал дэмий зүйл хийлээ гэж харуусаж байгаа мэт сэтгэгдэл төрсөн шүү. Шат алгасан харайхад бодол минь улам батлагдаж, тиймээ би гунигласан. Чамайг ямар нэг зүйл, юу ч хамаагүй надтай ярилцаасай гэж би хүсч байсан юм.
“Чиний тухай гэгээн мөрөөдлөө би төгсөх курсдээ орхисон гэдгийг чи нэгэнт тааварлаж мэдсэн бололтой. Тиймээ, ангийн хаалгаар чамайг дуудан дотно гэгч үнсэн мэндчилэх царайлаг тэр охиныг харсан даруйдаа зүрх минь юутай ихээр харамсан гашуудсан гэж санана. Сургуулийн хаалгаар чи ч хөтлөлцөн гарч одсон, сүүлийн цагийн хичээлийг би ч таслан гэртээ харьсан. Хэнээс ч ичээгүй ээ, гудамжаар гашуун нулимс урсган алхахдаа. Хацар минь нулимсандаа түлэгдээд улайчихсан, хүмүүс намайг эргэн эргэн харсаар байсан. Чамайг би юутай ихээр харамлаж байсан гээч. Чиний нүдэнд торох сайхан бүсгүй болж төрөх минь яавдаа гэж тэр оройн турш өөртөө харамсан уйлж өнгөрөөсөн. Азтай төрсөн найз охинд чинь бас атаархаж байснаа би нуухгүй ээ. Маргааш нь би хичээлдээ эртлэн очсон ч сэтгэл минь дэндүү эмзэг, дэндүү шаналалтай байсан. Халуураад байгаа юм уу гэсэн найз охины үг надад авралын үг мэт санагдсан. Хэд хоног бусдын нүдэнд би халуунтай явсаан. Цаг хугацаа аргагүй л эмч юм билээ. Хоног өдрүүд урсан өнгөрч миний халуун аажмаар буурч, жирийн амьдралдаа эргэн орсон. Жирийн амьдрал аз жаргалгүй байсан, ямар ч найдлагагүй байна гэдэг үнэхээр хэцүүг тэгэхэд л би ойлгосон. Гэхдээ би нэг л зүйлд гайхсаар байсан. Чиний үе үе надруу ширтсээр байсан тэр харцыг би ойлгоогүй. Миний найдвар нэгэнт замхран одсон атал чи юунд надруу ингэтэл харна вэ гэж би гайхшран боддог байсан. Тиймээ би дахин найдаагүй.
Сүүлчийн шалгалтаа өгөөд ангиараа салхинд гарсан тэр оройг би саяхан юм шиг л санаж байна. Чи надад юм хэлэх гээд ч байгаа юм шиг, тэр үдэш нэг л өөр байсан. Би золтой л дахиад найдаж эхлээгүй шүү. Тэр өдөр чи миний анхаарлыг үнэхээр татаж, намайг ихээр догдлуулж байсан гэдгийг би хэлэх хэрэгтэй. Гэхдээ хэзээ ч дахин найдах хэрэггүй юм байна гэдгийг би тун удахгүй олж мэдсэн, бас харамсан уйлсан. Чи холын хол явахаар хамаг бүхнээ зэхсэн байсан биздээ. Найдах хэрэггүйгээ мэдсээр байж дахин чиний тухай элдэв горьдлого тээж зүрхэлсэн өөртөө л гомдсон гэх үү дээ. Сэтгэл минь хоосорсон хэдий ч, согтуурхан унтсан чиний толгойд дэр ивэлгүй хажуугаар чинь өнгөрч чадаагүй нь үнэн.
Ажлын шаардлагаар англи хэл надад үнэхээр их хэрэгцээтэй болсон. Надад тохироогүй энэ ажлыг хоёр жил хийсний дараа би төлбөрийн хямдыг, сургалтынх нь боломжтойг харгалзан үзээд, Малайз улсыг зорихоор зэхэхдээ чамайг суралцаж байгааг бараг мартсан байсанд уучлаарай намайг. Хэдхэн хоноод товлосон газартаа очихоор хамаг бүхнээ зэхэн суусан энэ үдэш чиний захидал илбийн юм шиг л нисээд ирсэн. Би эхлээд гайхсан, дараа нь эргэлзсэн, эцэстээ уйлсан. Гэхдээ энэ баярын нулимс байсан шүү. Хэд дахин уншиж, бас нилээдгүй цаг өнгөрсөн бүхнийг эргэцүүлэн бодож чинийхээ илгээсэн жаргал хүссэн захидлын хариуг бичиж сууна. Энэ захиаг илгээсэн даруйдаа нисэн одож, цаг хугацааг товчлон очоосой гэж тэсгэлгүй догдон сууж байна би. “Тиймээ би чамдаа очно, чиний гараас цэцгийн баглааг эргэлзэлгүйгээр тосон авна. Энэ амьдрал ээдрээтэй хэдий ч, чи бид хоёрыг дахин салгаж чадахгүй гэдэгт итгэлтэй байна. Тиймээ хайрт минь би очиж явна, чинийхээ гараас дахин хөтлөөд, хэзээ ч салахгүй гэдгээ шивнэн хэлэхээр би яаран яаран очиж явна.
Чамайг хайрласан …. Чинь
No comments:
Post a Comment